Als ik Gordon Ramsay mag geloven zou ik een ganse procedure moeten volgen om een ordinaire biefstuk te bakken. Toegegeven, hoe hij het klaarmaakt is best leerrijk om te bekijken, maar het traject naar het eindresultaat is me net iets te lang. Realiteit is wanneer ik honger heb, en dan bedoel ik écht honger en niet een zogenaamd goestje, dan kan voor mij het eten niet snel genoeg klaar zijn. Als mijn biefstuk saignant gebakken en afgewerkt is met een bescheiden Piet Huysentruyt kruidenmix, is het voor mij al ruim voldoende op dat ogenblik.
Alhoewel ik jaren terug kooklessen heb gevolgd, en ik er best wel wat van opgestoken heb, probeer ik mijn gerechten thuis plain ’n simple te houden. Een echte passie voor koken zelf heb ik helaas niet, want die cursussen van destijds, … I admit, … bekijk ik nooit.
Als lone ranger zou het in principe gemakkelijk zijn om in de lokale supermarkt telkens van die kant- en klare microgolf toestanden aan te schaffen. Gaatjes prikken en opwarmen, moeilijk is het niet en over veel afwas hoef ik me ook geen zorgen te maken. Ondanks alle gemakzuchtige voordelen doe ik het toch maar niet. Het nadorst gevoel bij dit soort voeding is eigenlijk véél erger dan mocht ik een nachtje hebben doorgezakt op café.
Rond de eindejaarsperiode had ik het voorrecht om mee aan tafel te gaan in een 3-sterren zaak. Mijn laatste bezoekje aan een high class fancy dive was 8 jaar geleden en het was voor mij toch wel een fantastische belevenis om nog eens op een iets hoger niveau smaakbommetjes te ervaren. Een sensatie voor de smaakpapillen en een streling voor het oog zeg je? Yep, … daar ben ik altijd wel voor te vinden.
Natuurlijk is zéér veel geld uitgeven aan een microscopische maaltijd uitgesplitst in x-aantal gangen een ervaring waar niet iedereen ziene dada* zal in vinden. Het aanbod op dat moment was uitzonderlijk gul (dankjewel daarvoor!) maar eigenlijk is het ook niet iets wat ik uit eigen initiatief ga overwegen. Ik hou van verfijnde keuken, maar een maand hypotheek afbetaling eraan spenderen is nu ook weer de ambitie niet.
Maar, … de liefde van de man gaat door maag weet je wel, dus never say never! 😉
*Ziene dada [zinne da-dah] / Een West-Vlaamse uitdrukking dat aangeeft dat iets zijn of haar voorkeur niet geniet. Hoogstwaarschijnlijk, en jawel ik zuig nu even een theorie uit mijn duim, zal er ooit wel eens een mensenwelp het woord “dada” gezegd hebben is een dergelijke contextuele situatie.
Bron afbeelding: Pexels