Mocht ik een euro krijgen telkens ik de vraag krijg waarom ik nog altijd single ben, ja dan hoefde ik eigenlijk niet meer te werken.
Nee natuurlijk overdrijf ik nu, want zo vaak stelt men mij die specifieke vraag nu ook niet meer. Dat was in mijn iets jongere jaren wel anders, want ik kreeg die vraag om de haverklap en to be brutally honest, it was bloody annoying.
Antwoorden geven zoals … “oh, mijn schoonmoeder kon geen kinderen krijgen”, waren toen, en zelfs nu, nooit origineel genoeg en werden vanzelfsprekend met een glimlachje opgevangen bij de vraagsteller om dan vervolgens een “nee, zeg eens serieus, waarom?” reactie te krijgen.
Feit is dat ik vaak de indruk kreeg/krijg dat mijn omgeving er meer een issue mee heeft dan ik. Mocht ik jou nu vragen of het niet eens tijd wordt om te scheiden na zoveel jaar huwelijk, of om eens een scheve schaats te rijden, zou u me dit in dank afnemen als je zelf gelukkig bent? Ik dacht het niet nee.
Online daten John! Online daten! Dat is toch hoe het momenteel wat gebeurt? Waarom doe je dat toch niet? Awel, nu je me de vraag stelt… ik heb dat in het verleden enige tijd wel eens geprobeerd, maar geloof me vrij, het was telkens een certified sisser voor me. Het was zelfs zo dat het voor mij eigenlijk erg frustrerend werd en ik het gevoel kreeg dat ik mijzelf niet meer was.
Waarom? Omdat met dit soort sites/apps je gewoon erg oppervlakkig behandelt wordt en je het op den duur zelf wordt. Een echte connectie met iemand opbouwen is al geen gemakkelijke opgave in het echte leven en op dit soort media, en als je dan tot het punt van een écht afspraakje komt, dan was de factor ontgoocheling er altijd bij. Ik weet hoe dit komt. Je vormt een beeld van die persoon, in je hersenpan, en wanneer de realiteit komt aankloppen is er ontnuchtering. Dit was niet enkel bij mij zo, maar ongetwijfeld ook zo bij de persoon waarmee ik een afspraakje had op dat moment. Online daten is daarom volgens mij het afvinken van een denkbeeldige checklist, waaraan moet voldaan worden. Sommige mensen zijn daar heel direct en arrogant in heb ik gemerkt. Van zodra bepaalde criteria niet meer kloppen, dan is het figuurlijke kalf verdronken. Dan mag je nog de meest attente persoon ter wereld zijn, je kans is verkeken nog voor je een woord gezegd hebt.
Laten we ook het volgende beseffen. De online dating wereld is een wereld dat draait om geld voor de bedrijven die het systeem opgezet hebben. Logisch, want het is een straight forward business model, dat relatief weinig investering vraagt. Als man (ja, ik vind al die gender blabla een beetje raar) ben je sowieso vaker een smak geld kwijt tov een vrouw (seksisme ten top) en dit terwijl je jezelf voor de gek aan het houden bent.
Men doet er werkelijk alles aan om je te verleiden, om toch maar extra geld uit je portemonnee te persen. Marketing heet dit. Je krijgt naar aanleiding van het vervallen van je abonnement opeens interesse van leden die mits een beetje gezond verstand niet legitiem zijn of die 10.000 km verder wonen. Bepaalde platformen bouwen zelfs op voorhand een psychologisch profiel van je, en op basis daarvan proberen ze je te matchen. Seriously?
Losstaand daarvan krijg je ook te maken met mensen die je mogelijks IRL (In Real Life) zou mijden, en je bent eigenlijk nooit zeker of het prille contact überhaupt een overlevingskans maakt. Contacten verdwijnen opeens uit het niets, of reageren amper tot nooit meer op een bericht. Mensen stellen vaak onrealistische eisen, en modderen zo jaren aan een stuk aan op dergelijke platformen waarbij je het gevoel krijgt dat je in een wereld van wanhopige sukkelaars aan het zwerven bent. De illusie dat dit medium nog je enige kans op geluk is, houdt je op dergelijke platformen wat gevangen. Wat eigenlijk complete bullshit is, zoals Herman Brusselmans zou schrijven.
Ook is het een feit dat niet iedereen eerlijke bedoelingen heeft, en dat sommige een vernuft dubbel leven erop nahouden. Browse gerust maar even op het Internet als je wilt, dan zul je merken dat ik geen leugens schrijf. Dus, om een lang antwoord concreet in te korten: online dating zeg je? Nee, op basis van mijn eigen ervaringen en persoonsveranderingen, waarbij ik op een gegeven ogenblik bij stilstond en ik mijzelf op de vingers tikte, pas ik daar nu écht voor.
Laat ik je om af te sluiten nog iets schrijven. Single zijn, is niet zo dramatisch zoals sommige mensen denken. Tuurlijk krijg je soms het gevoel dat je minder compleet bent, en natuurlijk vraag je je soms eens af of het niet anders had gekund. Dig this … als ik ruzie heb in mijn ménage, is het altijd met mijzelf, en win ik altijd. 😉
Bron afbeelding: Tracy Le Blanc / Pexels. Nabewerking: John
Hy John, ja altijd diezelfde vragen en dan een antwoord moeten geven pfff ,ken da wij hebben geen kinderen en vroeger was dat altijd met Nieuwjaar en wanneer komt er eentje ? Jaja we zien wel en we zullen eerst voor onszelf zorgen en wat genieten van het leven .maar ja met de jaren mindert dat verlangen en ja soms is dat moeilijk want iedereen heeft kinderen en kleinkinderen .maar we zijn gelukkig met ons beiden .later als we oud zijn zal er wel niemand zijn om voor ons te zorgen maar dat zijn zorgen voor later .
Nu moeten we genieten en jij ook van alles wat we nog kunnen doen alleen of met vrienden en familie
Groetjes en altijd welkom
Goed geschreven! Altijd kijken naar je persoonlijke situatie, en je niet concreet aantrekken wat de buitenwereld wil of verlangt.