Jawel ik ben weer een beetje op dreef gekomen qua blogschrijven. Wat kan je verwachten als je dankzij een verkoudheid erg nasaal klinkt, op een onchristelijk uur reeds wakker bent gehoest, je huidige opstart-ochtendritueel klinkt als een versleten dieselmotor en je buitenshuis vette regendruppels hoort kletteren tegen je Veluxramen. Het appartement verlaten lijkt me op dit moment geen aanlokkelijk idee en daarom is het misschien tijd om een schrijfseltje dat al een poosje in de wachtrij stond af te werken en wat nieuwe voor te bereiden.
Je hoort vaak zeggen dat op termijn alles een beetje routine wordt. Telkens ik in mijn open keukentje mijn bescheiden kookkunsten laat botvieren en vervolgens vanuit diezelfde hoek naar het journaal probeer te luistervinken, lijkt het erop dat de dagelijkse kommer en kwel van de wereld haast dagelijks dezelfde blijkt te zijn. Een staking, een besparing, een daling of een stijging in de ogen van één of ander (tot voor kort onbekend maar blijkbaar erg gewaardeerd) ratingbureau,… op termijn wordt het allemaal erg herkenbaar.
Mijn bescheiden leventje is er ook eentje op basis van het woord routine. Dagelijks gaan werken, inkopen doen, koken, rekeningen betalen, mijn appartementje onderhouden, de conditie op peil houden, af en toe iets op mijn blog schrijven, und so weiter. Dit bevalt me heus wel maar ik geef stiekem toe dat een beetje verandering zeker en vast geen nadelige gevolgen zou veroorzaken! *knipoog*
Mocht er een formule bestaan bij Telenet of Belgacom waarin je voor een democratisch prijsje een 15-tal zenders mag uitpikken dan zou dit mogelijks tot een groot succes kunnen leiden. Ik ben immers niet de enige aardbewoner die claimed dat hij van de 70 zenders basisaanbod hoogstens (op basis van routine dus) een 5-tal zenders afzapt. Zo erg is het allemaal niet want Astrid vindt het allemaal amazing en kwaakt op haar kettingzaag Engelwerpstaaltje lustig verder.