Number “6”

Volgens onze Westerse cultuur mag je eigenlijk in de maand februari niemand meer een gelukkig nieuwjaar wensen. Doch, dit is mijn blog, en ik ben af en toe wel eens rebels, op een beschaafde manier. 😉

Dus bij deze … GELUKKIG NIEUWJAAR! Ik heb de neiging om mijn schrijfsels op mijn gevoel neer te kribbelen en ik beken dat ik, nadat ik mijn nieuwjaarswensen had getikt, wel begrijp dat mensen het op ogenblik van schrijven een beetje vreemd vinden. Vergeef me, de tijd heeft niet echt aan mijn zijde gestaan de voorbije maand om eens na te denken over wat ik zou kunnen schrijven. Nu ja, eigenlijk denk ik op voorhand zeer weinig na over wat ik zou kunnen pennen. Meestal sta ik met een idee op, en aangezien ik eigenlijk geen leven heb,… drop ik mijn kadaver in mijn bureaustoel voor mijn Mac en laat ik mijn vingers dansen op het klavier.

Nee, euhm, het is vandaag precies 3 jaar geleden dat ik afscheid heb moeten nemen van Tim, en dat spookt al de ganse dag een beetje door mijn hoofd, dus is iets schrijven wat totaal los staat van die tragische dag het “perfecte” geneesmiddel.

OK, we gaan er eens écht aan beginnen. Meteen een mysterieuze titel: Number “6”. Nee, het heeft niks te maken met een obsessie voor het zogenaamde Duivelse nummer 666 of het nummer 999. Waarom in iets geloven wat niet bestaat, toch? Corey Taylor schreeuwde het op het laatste Slipknot album: “We tell ourselves it can’t be hell if there’s no heaven”.

Ik heb eigenlijk altijd een beetje het gevoel gehad, toen ik fysieke muziek CD’s kocht (ja, ik kom er dit jaar 40) dat het 6de nummer op dat schijfje één van de (voor mij dan toch) beste nummers was van het ganse album. In eerste instantie lette ik er niet persé op, maar naarmate ik meer en meer muziek begon te verzamelen vond mijn brein onbewust een weg naar dat specifieke nummer en vond datzelfde brein die bepaalde song, op die positie van de tracklisting, best te pruimen.

Misschien wordt het ergens wel bewust gedaan. De meeste muziekalbums in mijn bezit hebben 12 nummers op de tracklisting, en 6 is juist de helft. Destijds had ik nog muziek op muziekcassettes, en dan moest je eigenlijk de voorgaande nummers beluisteren, of vakkundig doorspoelen, tot je aan nummertje 6 kwam. Arbeidsintensief eh,…Mjeh!

Nowadays is dit euvel met diensten zoals Apple Music en Spotify compleet verleden tijd en is hetgeen ik zonet getikt heb,…pretty old skool.

Had ik al “gelukkig nieuwjaar” geschreven? Ik dacht het wel. 🙂

Een dikke merci aan iedereen die de moeite doet om mijn blogje in het motje te houden! Much appreciated!

Doe mee met de conversatie

2 reacties

  1. Nooit te laat toch om wensen uit te delen?
    CD’s… Waar is den tijd, hier ook al lang overgeschakeld op Spotify, ik kan je 6-regel niet meer verifiëren 🙂

Geef een reactie

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.