- Energie
Telkens ik durf naar de radio te luisteren of naar het nieuws te kijken, word ik (en jij normaal ook) om de oren geslagen met torenhoge energieprijzen. Nu euhm, … erg veel energie (flauwe woordspeling) stop ik hier niet in. Alles doorgronden boeit me eigenlijk niet bepaald. Ik heb een vast contract (al ruim 10 jaar), en veranderen van leverancier heb ik eigenlijk nog maar zelden gedaan.
Ik bereid me mentaal ook niet voor op een factuur om u tegen te zeggen. Uiteraard zal die wel een stuk hoger liggen dan normaal. Maar ach, … what comes around, comes around. Ik zie wel hoe en wat als mijn eindfactuur mijn leven iets minder plezant maakt op dat moment. Vanzelfsprekend ben ik me momenteel wel iets bewuster naar mijn eigen verbruik toe. Maar, en dat bewijst dat ik een mens met fouten ben, is het toch belachelijk dat ik dat doe wanneer er opeens méér centen aan verbonden zijn. 🙂
- Queen
Je moet eigenlijk al goed zot zijn (volgens mij) om als modale burger uren aan een stuk aan te schuiven om de kist van iemand te gaan bezoeken die je nooit concreet gesproken hebt. Ik weet al geruime tijd dat de Britten best speciaal en bijzonder “royal minded” zijn want het is een publiek geheim dat de zogenaamde “You Rang M’Lord” attitude niet ver te zoeken is soms. Toen ik enkele keren in Londen was, en ik eventjes in de lokale tabloids aan het snuisteren was, dan was de zogenaamde gossip over de royal family, nooit ver weg. De liefde manifesteert zich op meerdere niveaus heb ik de indruk, want een doorsnee tabloid is de Vlaamse Dag Allemaal in het kwadraat, en er is voor dit soort journalistiek, zeker in the UK, niets sappiger dan over de royals te schrijven. Wat ik me eigenlijk wel stiekem afvraag, en dat zullen mogelijks wel meerdere mensen gedacht hebben, is of Lady Diana haar “hartsvriendin” (en ja, dat is ironisch taalgebruik) met open armen heeft ontvangen in het hiernamaals. Oh well, God Save The Queen!
- Mijn leven
Laat ik het nog even kort over mijn leven hebben. Hoe gaat het John? Goh, relatief gesproken, … goed. Schrijven dat ik me schitterend voel, is een dikke vette leugen natuurlijk, maar, … ik trek mijn plan. Ik eet iets gezonder, ik doe in mijn appartement de was en de plas en ik geef opnieuw les. Lesgeven geeft me nog altijd een enorme satisfaction en ik merk geen hinder wegens familiale gebeurtenissen. Het valt me op bij mijzelf dat ik dingen begin te appreciëren waar ik voorheen minder appreciatie voor had. Er is veel gebeurt in mijn leven, en zoals ik al eens schreef, elk woordje dat ik zeg of schrijf, zal maar een bepaald percentage van mijn gevoel kunnen uitdrukken. De wonden gapen nog na, maar ik heb geleerd het bloeden wat te stelpen. Mijn schrijftherapie op deze blog heeft geholpen, en zal me ook blijven helpen. Het is noodzakelijk dat ik af en toe even op adem kom, want ik kan het niet laten achteruit te kijken. Maar mijn ogen kijken momenteel gelukkig vaker vooruit dan achteruit, en daar ben ik dankbaar om. Het is met ups and downs, en zoals ik al enkele keren geschreven heb, nu en vroeger, ik ben ook maar een mens. Eigenlijk eh, … meer hoef ik niet te zijn.