Mac: Let the beast go!

Het moet van 1999 geleden zijn dat ik voor het eerst mijn vingers liet neervallen op een Apple Macintosh computer. In de grafische industrie, zoals je misschien of misschien niet wist, is de Mac computer allomtegenwoordig en is het nog altijd HET werkstation bij uitstek als je je DTP’er, Art Director, Grafisch Vormgever, Prepresser,… ect mag noemen. De “Mac”, zoals men de Macintosh nu noemt, heeft een ganse evolutieweg achter de rug en er is ongelooflijk veel  geëvolueerd sinds dat jaar. Zowel op hardware niveau als op software niveau.  Snow Leopard is bijna een maandje onder de mensen en ik vond het een leuk idee om in deze blogpost mijn ervaringen met Apple’s nieuwste MacOSX telg  te delen.

Wrrrrraaauw, gelukkig niet zo gevaarlijk als hij er uit ziet!
Wrrrrraaauw, gelukkig niet zo gevaarlijk als hij er uit ziet!
  • Snow…?

Voor de niet Mac-gebruik(st)ers onder ons is het misschien fijn dat ik eerst en vooral een woordje uitleg geef ivm de benamingen. Sinds de introductie van MacOSX (MacOS “Ten”) in het jaar 2000 heeft Apple de naam van katachtigen als codenaam voor hun versienummers losgelaten in hun marketing strategie. Vraag me niet waarom, het is nu eenmaal zo en de meeste Macgebruik(st)ers spreken niet meer van versienummers maar van een katachtige.
Zo hebben wij:

– MacOS X 10.0 = Cheetah (2000) (PPC Chip)
– MacOS X 10.1 = Puma (2001) (PPC Chip)
– MacOS X 10.2 = Jaguar (2002) (PPC Chip)
– MacOS X 10.3 = Panther (2003) (PPC Chip)
– MacOS X 10.4 = Tiger (2005) (PPC+Intel Chip)
– MacOS X 10.5 = Leopard (2007) (PPC+Intel Chip)
– MacOS X 10.6 = Snow Leopard (2009) (Intel Chip)

De letter “X” is dan weer de Romeinse benaming naar het cijfer 10 en heeft 3 interpraties.  Het cijfer “10” in de betekenis dat MacOS X de opvolger was van het tot dan toe MacOS 9. En “X” als verwijzing naar uniX.  MacOSX is een UNIX gebaseerd besturingssysteem die gebouwd op de funderingen van FreeBSD componenten.  In zekere zin is MacOS X een erg Linux-achtig OS, zoals je het populaire “Ubuntu”, “Suse” en “Red Hat” hebt.
Een laatste mogelijke verklaring voor de “X” verwijst naar “neXt”, het bedrijf van Steve Jobs, die  hij opgericht had nadat hij roemloos werd ontslagen bij Apple in de de jaren 80, het bedrijf dat hij zelf had opgericht.  Héél van technologie die in het “neXt OS” aanwezig was heeft Apple overgenomen. (Nadien zou Jobs triomferen door bij Apple (opnieuw) aan de slag te gaan als iCEO. Het personeel van neXT en de technologie vonden hun plaats in de ontwikkeling van MacOS X. Anno 2009  is Jobs de “big chief” van Apple Inc. en is hij mede-eigenaar van Pixar Animation Studios)

Ja ok, maar waarom hebben ze 10.6 dan “Snow Leopard” genaamd? Konden ze bij Apple geen andere naam verzinnen?  Wel,  de gedachtengang in het hoofd houdende,… eigenlijk niet. Als je weet dat Apple voor deze release haast niks aan het uitzicht van de GUI (gebruikersinterface) gewijzigd heeft en hoofdzakelijk zitten sleutelen heeft onder de motorkap dan kan je de vette knipoog naar “Leopard” beslist gauw maken. Het OS ziet er haast identiek uit als zijn voorganger, iets wat bij de overgang tussen “Tiger” en “Leopard” beslist niet het geval was.  Omdat Apple anno 2009 al hun computers met Intel-chips verkoopt heeft men met Snow Leopard de ondersteuning voor oudere Mac’s, deze met een PPC-chip, stopgezet. Maw, Apple heeft “Leopard” volledig opgeschoond, aangepast en klaargestoomd voor “Intel-only” en dit benadrukken ze nog es door hun nieuwste OS, “Snow Leopard” te noemen.

  • De ervaringen

Zo, genoeg geschiedenisles, tijd voor de ervaringen.  Omdat ik zeker wist dat mijn beide Intel-Macs (een iMac en een MacMini) “SL-ready” waren heb ik,  in het kader van “wat-zijn-we-lekker-legaal-bezig” een “FamilyPack” besteld via de AppleStore voor een slordige 49 euro.  De “FamilyPack” geeft mij het recht om MacOSX op 5 aparte Mac’s te installeren.  De single-user licentie kostte maar 29 euro, maar heeft dus maar “toegang” tot 1 Mac.  Laten we open kaart spelen, je kan de single-user op 2 of meerdere Mac’s installeren zonder problemen, maar nogmaals,..in het kader van,… heb ik dus de “FamilyPack” gekocht.  Gebruik(st)ers van Tiger op een IntelMac kunnen ook opgelucht ademhalen, voor hen is de upgrade naar Snow Leopard ook mogelijk!

Zo, het schijfje ging erin en 2 klikken later op het “installeer-icoontje” start de installatie van Snow Leopard. Een reboot en wekomsschermpje later en we zijn begonnen aan de “upgrade”. That’s it!  Erg makkelijk en je hoeft beslist geen “Master in de Informatica” te zijn om dit te kunnen.  In theorie heb je dus Leopard nodig om Snow Leopard te kunnen installeren, doch als je eventjes googled op het Internet dan kom je al gauw te weten dat dit een marketingsfabeltje is.  Hoedanook, ik speelde het volgens de Apple-regels en ik heb dus een upgrade uitgevoerd van Leopard naar Snow Leopard.

Snow Leopard start op en daar zien we Leopard die net een liposuctie heeft ondergaan. Neem die term beslist maar letterlijk, want 99% van de gedateerde PPC code is verdwenen wat op mijn iMac een 14 GB aan schijfruimte opleverde. Niet slecht! Nu laat ik er ook wel eventjes bij vermelden dat Snow Leopard een andere manier van rekenen erop nahoudt dan zijn voorgangers.  Ipv van het gebruikelijke binaire stelsel (1024) rekent Snow Leopard in het tientallig stelsel (1000), wat dus eigenlijk wat zand in de ogen strooit van de dolenthousiaste gebruiker “achter de Mac”.

Snow Leopard voelt meteen lekker aan, op sommige terreinen een pakje sneller dan Leopard maar in het algemeen merk ik geen wereldschokkende snelheidswinst tov Leopard. Wel heeft Apple zitten “prutsen” aan de kleuren om een aangenamere MacOS X-ervaring voor te schotelen. Kleurgamma 1.8 is nu gewijzigd naar 2.2 die diepere kleuren geeft. Dit kon je voorheen ook al bekomen indien je je computer een schermkalibratie cadeau deed, dus niks nieuws onder de zon.  De dock-icoontjes, de mappenstructuur en mijn bureaublad iconen hebben vlekkeloos de upgrade overleefd.

Zoals ik al vermelde heeft Apple minder aandacht besteed aan nieuw software. QuickTime X is haast de enige uitzondering op die regel. De vorige versie van Quicktime (versie 7) had de mogelijkheid om, mits betaling, up te graden naar een QuickTime 7 Pro en die zo een hoop pro-features aanboodt. Aangezien ik, wederom in het eerder vermelde kader van,…, een Pro licentie had aangekocht het jaar voorheen, deed het mij erg plezier te zien dat QT7 nog als installatie-optie aanwezig was. QTX biedt overigens bijlange niet de mogelijkheden die QT7 heeft, maar heeft dan weer andere features die QT7 niet aan boord heeft. Een beetje gek wel dat je voor verschillende taken, 2 aparte softwarepakketjes nodig hebt, met quasi voor 95% dezelfde naam.  Een beetje slordig van Apple imho.  Onder de motorkap zit nu het systeem “Grand Central Dispatch” genaamd. Concreet komt het er op neer dat OSX nu (nog) beter gebruikt maakt van de hardware die in je Mac aanwezig is. Een Core2Duo processor en enkele GB’s RAM-geheugen worden nu beter aangesproken dan vroeger en zorgen zodoende voor een stabielere en vlottere werk/entertainment omgeving.  Voor software die alleen geschreven is voor PPC Mac’s is trouwens nog altijd “Rosetta” als optioneel installatieonderdeel.  De amper 3 MB wegende applicatie staat in voor de vertaling van PPC code naar de Intel chip.  Maw,..software die nog niet “Universal Binary” is (die term zal met verloop van tijd wel verdwijnen), kunnen nog prima werken op Snow Leopard, mits je vrede neemt met een mogelijk snelheidsverlies.

Verder zijn er subtiele wijzigingen aangebracht in de GUI maar niks wereldschokkends. Zoals ik al vermelde lijkt Snow Leopard als 2 druppels water op Leopard, en daar blijf ik ook bij. Wel heeft Apple (nog altijd) grote moeite om een vaste volgorde van iconen in het systeemvoorkeuren programma in stellen. Bij haast elke versie van MacOS X constateer ik dat de iconen van volgorde zijn gewijzigd of een andere benaming en indeling hebben meegekregen. Allez Apple, make up your mind!

  • De upgrade waard?

Zeker weten! Voor 29 of 49 euro, naargelang de formule die je kiest, kan je weinig fout doen om te upgraden. Snow Leopard is deze kleine tast in de geldbeugel méér dan waard. Sommige beweren dat het eigenlijk maar een “upgrade” is van Leopard, net zoals je de Service Packs hebt bij MS Windows en dat het eigenlijk gratis had hoeven te zijn. Ik ga hiermee niet akkoord, Snow Leopard is meer dan een upgrade, het legt een basis voor toekomstige technologieën en bouwt, al dan niet met soms radicale sprongen, verder op wat het in het jaar 2000 aan de wereld liet zien.  Mocht je de upgrade willen maken, kijk dan zeker en vast of jouw Mac in aanmerking komt en of alle software die je gebruikt compatibel is met deze kat!

  • Hoef ik deze upgrade?

Why fix if it ain’t broken?  Nee, je hoeft niks. Je kan gerust nog een poosje verder met Panther, Tiger en Leopard al je hiermee tevreden bent.
Ook al dreigt er voor “Panther” méér en méér  een  tekort aan up-to-date-compatibele software te komen.

  • Tot slot nog een paar links,…

Of je nu een beginnende Mac-fan(a)a(t)e bent of een hardcore-user, hieronder ter afsluiting een paar nuttige links:

Apple (tja,..redelijk duidelijk dunkt me?)
OneMoreThing (vrij uitgebreide Apple community site)
Intermactivity (de beste Belgische Apple community site)
MacMinds (voor de Pro-user van de Mac)
MacMiep (je eerste kennismaking met de Mac? Klik dan zeker hier es naartoe)

Geef een reactie

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.