Mensen zeggen dat ik sterke visuele gelijkenissen vertoon met Gunter Lamoot. Bovendien ben ik dan op de koop toe nog eens gezegend met een bijkomstige gemeenschappelijk eigenschap, namelijk die van de welbekende Franse “r”.
“Un ver vert dans un verre vert.”
Ik kan die zin volgens de Franse uitspraak perfect uitspreken, en ik vind het nog altijd ergens een schande dat kinderen pedagogische stemcorrecties moeten ondergaan wegens dit euvel. Net zoals mensen die linkshandig zijn als zijnde fout worden bestempeld en destijds met de balpen aan de (rechter)hand werd gedwongen rechts te leren schrijven. Maar dit even (geheel) terzijde, maar t’is binst wel ne keer gezeid.
Om het nu weer even over die visuele gelijkenis te hebben, de eerste keer dat iemand mij op die gelijkenis wees moet ruim 5 jaar geleden zijn. Sinds het bedrijf Ethias gestart is met hun 3D figuren strategie en de persoon Gunter Lamoot daar een eveneens strategisch onderdeel van uitmaakt word ik op iets meer regelmatige basis met de neus op de visuele feiten gedrukt. In eerste instantie vond ik het wat ver gezocht, maar toen ik recentelijk tijdens een avondje stappen “voor de gein” met een vriend in een (voor ons dan toch) bekend café was aanbeland werd ik wederom met die visuele gelijkenis geconfronteerd. Der zal dus wel iets van waar zijn, dunkt me.
Gunter Lamoot. Ik ga niet persé zeggen dat ik een superfan ben van zijn werk, want ik volg zijn carrière niet noodzakelijk. Das niks tegen meneer Lamoot want in fact volg ik haast niemands carrière die in de stand-up comedy op het ogenblik van schrijven actief is. Dat is als liefhebber van een gezonde dosis humor, eigenlijk best wel spijtig. Ik ben een rare, want het lijkt wel of iedereen de dag van vandaag aan comedy doet en ge wit wuk dazze zeggen, kwaliteit gaat zoals bij véél dingen ten onder wegens kwantiteit. Alle vulgaire versies van “The Love Boat” nog aan toe, het enige wat ik destijds effectief gevolgd heb waren zijn sketches in het programma “Superstaar“, en ik moet bekennen, ik heb er meermaals èrtelijk mee gelachen.
Enfin, ik trek dus op Gunter Lamoot, das al wat ik wou schrijven feitelijk.