Wat is het concept van een goede griezelfilm volgens mij? Ik hoor je al luidop denken, kijk gewoon in de spiegel, en je hebt je hoofdpersonage voor een griezelfilm. Of nee, volg een politiek debat waarbij men 1 uur praat en eigenlijk niets zegt. Kuch, … in plaats van je enkele klassieke open goals te gunnen heb ik ze er zelf maar even ingetrapt. *gniffel*
Alle gekheid op een stokje, een goede griezelfilm is een beetje zeldzaam naar mijn specifieke smaak. Er worden nog altijd heel wat griezelfilms gemaakt, dus het genre is zeker en vast niet uitgeblust. Maar telkens als ik een recente griezelfilm bekijk moet ik erg vaak vaststellen dat deze telkens zéér eentonig en relatief voorspelbaar zijn. Een goede griezelfilm heeft volgens mij een zekere opbouw nodig, met de nodige personage ontwikkling en mag zich niet enkel en alleen berusten op gore verminkingen.
Het is een beetje een trend in veel films momenteel. Allemaal afgelikte acteurs/actrices naar mijn gevoel, die eigenlijk weinig tot geen uitstraling hebben en erg vaak special effects en verhaallijnen die schandalig vaak over done en resolute afkooksels “van” zijn. Maar laat ik het over griezelfilms hebben en niet over de huidige cinema.
Ergens heb ik het wel een beetje voor de old school griezelfilm waarbij de zogenaamde trucages af en toe vrij primitief zijn, maar waarbij de verhaallijn of het concept dit schoonheidsfoutje ruim goed maakt. Zo is er mijn ultieme favoriet “Salem’s Lot”, en behoren films die iets dichter bij het heden horen, de eerste 2 films van “The Conjuring”, tot mijn ding.
Een goede griezelfilm hoeft het niet te hebben van de talloze liters bloed of van een industriële hoeveelheid geamputeerde lichaamsdelen. Nee, dit soort griezelfilms, die dan uiteindelijk horrorfilms zijn, zijn iets minder mijn ding. Denken we maar even aan de filmreeks “Saw”. De eerste film was in mijn ogen vernieuwend en erg goed, maar werd naarmate dat ze nieuwe films koste wat koste produceerden, zodanig complex en gory, dat ik me vaak de vraag stelde of de bedenker van die films geen verborgen psychologische problemen heeft.
Nu ja, wie ben ik natuurlijk. Er is voor alles wel een publiek, en ik schrijf hier ook maar eventjes mijn persoonlijke voorkeur. Geuren en smaken zijn allemaal vrij subjectief. Doch, als ik je enkele filmtips mag meegeven om te bekijken op een avond wanneer het aan het onweren is buiten, dan geef ik je hier 10 van mijn favorieten eventjes mee. Haal het hoofdkussen maar boven en oefen even in een techniek om de handen voor het gezicht te houden zou ik zeggen. Enjoy!
- Salem’s Lot (1979)
- What Lies Beneath (2000)
- The Conjuring (2013)
- The Changeling (1980)
- The Exorcist (1973)
- The Evil Dead (1981)
- Saw (2004)
- The Exorcism Of Emily Rose (2005)
- Prince Of Darkness (1987)
- Poltergeist (1982)
Bron afbeelding: Pedro Figueras / Pexels
Geen griezelfilms voor mij ,brrrr mijn kussen ziet teveel af en kan dan heel moeilijk slapen .maar veel kijkgenot en hopelijk heb je veel kussens
Hey Katleen, ja als je er niet van kan slapen, dan zou ik dergelijke films inderdaad niet aanbevelen. 🙂