Filosofisch moment! “De mens is soms een amateur als het op échte vindingrijkheid aankomt.” Hold your horses,… ik wil geen enkele persoon op stang jagen met deze zin, verre van zelfs…maar misschien ga je met het lezen van deze post met mij akkoord. Waar ga ik het over hebben in deze post: gezichten.
Gezichten? Eerst en vooral wil ik even een stelling aankaarten die ik in mijn opleiding als DTP’er heb blijven onthouden. “Een goede vormgever steelt met de ogen”. Ikzelf beschouw me trouwens niet als grafisch vormgever, eerder als DTP’er. Mensen stelen visueel constant van elkaar. Hoe is iemand gekleed? Wat is hip en trendy momenteel? Die actrice heeft een leuke haarstijl,..zou het mij ook populairder kunnen maken? Op professioneel vlak, en dan spits ik mij toe op de grafische industrie, vindt dit fenomeen het vaakst plaats. Onbewust gebruiken grafisch vormgevers elementen in hun ontwerp die ze ooit wel ergens gezien hebben en die ze zijn blij gebleven. Ook bewust kopiëren vormgevers stijlen van iemand anders. Apple Inc introduceerde begin het jaar 2000 de zogenaamde “aqua-look”…. surf anno 2009 op het Internet en je begrijpt wat ik bedoel.
Héél wat grafisch vormgevers houden immers een “resource-map” bij waar ze af en toe es in bladeren om inspiratie op te doen. Op een bepaald ogenblik komt dan het idee naar boven borrelen in de vorm van inspiratie. Telkens opnieuw is echter “based on”. Een ontwerp van een collega die ze goed vonden,..of gewone dagdagelijkse elementen die ze tegenkomen in hun omgeving die dan opeens van toepassing zijn in hun opdracht. Die inspiratie kan worden toegepast op het niveau van typografie, tot het gebruik van een bepaalde tekenstijl van ontwerpen. Vergis je echter niet, het aanwakkeren van inspiratie en ze functioneel gaan toepassen is een kunst. Een vleermuis staat bv synoniem met het spookachtige en het duistere. Niet alleen omdat het beestje enkel ’s nachts naar buiten komt, maar ook omdat de specifieke bouw van zijn vleugels ooit mogelijks een vorm van inspiratie was tot de ontwikkeling van de zogenaamde “gothic” fonts. Dit lijkt misschien wat vergezocht, maar als je er eventjes bij stil staat, klinkt het niet totaal onlogisch.
Ok, nu kom ik tot de clue van mijn post. Auto’s hebben gezichten. Gezichten die een bepaald feeling bij een potentiële klant uitdrukken in de hoop dat hij of zij zal kopen. Mensen identificeren zich immers graag tov een object in samenwerking met hun persoonlijkheid. Het gevoel kan zowel (onbewust) dominant of vriendelijk zijn. Op het gebied van auto’s kan je, met een beetje verbeelding, de vorm van “ogen” in de koplampen herkennen en als je dan verder kijkt een gezicht. Waarom hebben de meeste auto’s precies “2” koplampen? Functioneel? Misschien. Mensen en de meeste dieren hebben ook 2 ogen. Heb je bij het zien van deze 2 bekende en prestige auto’s op de weg, ooit de link gelegd? Om nu eventjes terug in te pikken op mijn eerste stelling. Mensen zijn soms amateurs. Wie is dan het echte genie?
