… dat je misschien van John nog niet wist.
1. Mokka? Urgh!!!
Koffie drinken is niet aan John besteed. In mijn erg jonge jaren heb ik diverse keren getracht het goedje door mijn bescheiden slokdarm te krijgen, maar allas (helaas dus in het Nederlands), … het goedje smaak me dus écht wel niet. Best vreemd eigenlijk, want er is niets zo aromatisch als het ruiken van koffie in een huiskamer of een lokale tearoom. Ik ruik het dus enorm graag maar ik lust het écht niet, mocht je de vorige zin niet volledig snappen. Ik zou zelfs meer durven schrijven, alles wat maar een beetje naar koffie, met name mokka dus, smaakt krul ik figuurlijk gesproken mijn neus van op. Ijs of koekjes met koffiesmaak … nee daar pas ik voor. Ik verhonger nog liever dan een eetbaar object met dergelijke smaak te moeten verorberen. Ik overdrijf een tikkeltje, want als ik écht moet, ja dan doe ik het wel. Het is maar dat je het weet.
2. Sinaasappels? Autch!!!
Toen mijn moeder zaliger in mijn extreem prille jeugdjaren sinaasappel in mijn klassieke fruitpap mengde, … ja dan waren er lopende gevolgen. Ik hoef er geen tekening bij te maken (hoop ik) dat ik na het verorberen van een sinaasappel, een klein half uur later (ik overdrijf niet) in een U-vorm (ik overdrijf weer niet) naar het toilet spurt. Nee, ik meen het serieus, het eten van sinaasappels is een extreem pijnlijke aanval op mijn interne processysteem dat werkelijk compleet tilt slaat. De smaak bevalt me enorm, maar zelfs fruitsap met “pulp” in, is vragen om problemen bij mij. Het gekke is echter dat ik het eten van baby-sinaasappeltjes, … mandarijntjes of clementines dus, … wel goed kan verdragen. Mijn interne riolering is dus al even absurd als mijn hoofd. Het is maar dat je het weet.
3. Lopen op de toppen van mijn tenen? Natural habit!!!
Eentje zonder voedingsperikelen deze keer. Ik heb de gewoonte, om letterlijk (dus niet figuurlijk) op de toppen van mijn tenen te lopen. Een verborgen ballerina ben ik niet, en nee ik draag ook geen hoge hakken in mijn vrije tijd. Het is gewoonweg vreemd, maar als ik thuis ben draag ik geen savatten, omdat ik het dat wat raar en ouderwets vind, en slenter ik gewoon rond op mijn kousen maar loop ik dus altijd met de hielen van de grond.
Vraag me niet waarom, maar het is nu éénmaal zo. Een automatisme dat ik er maar niet uit krijg en waar ik eigenlijk ook niet bij stilsta. Als ik gewone schoenen draag, dan doe ik niet, maar als ik geen schoenen draag doe ik het dus wel. Ik meen me te herinneren dat het dochtertje van mijn zus, Sara, net hetzelfde doet. Zowaar, het zit dus in de genen want er zal ongetwijfeld iets van mijn rare kronkels in het kleine meisje aanwezig zijn. Het is maar, als je me ooit tegenkomt zonder schoenen, dat je het weet.
Tot zover mijn bekentenissen waarvan je waarschijnlijk denkt dat John toch maar een specialen is. Ja, ik ben een specialen. God forbid. Heb jij ook van die rare dingen in je leven waar je niet kan aan doen? Please share, dan voel ik me misschien een tikkeltje minder akward! 🙂
Bron afbeelding: John 😉
Hy John ,iedereen heeft zijn rare kantjes en gewoonten .van mij is dat advocaat brrr kmag er niet aan denken om dat binnen te krijgen ,mij schoonmoeder zaliger maakte dat altijd zelf om met Nieuwjaar preus lik veertig de pot op tafel te zetten en iedereen gretig scheppen in de pot en aja met uitzondering van eentje en dan met de vraag lust je dat niet tis zo lekker huh sorry maar kmag het niet rieken en dan soms op feesten met hele taarten gemaakt met een goeie laag advokaat ik gruw ervan .kheb nog wel dingen die ik doe die raar zijn maar kan er momenteel niet op komen .kga er eens over nadenken en laat je het nog wel eens weten