Het is vandaag de dag van de onnozele, … of nee wacht … “onschuldige” kinderen! Onze leefwereld is nog altijd bijzonder woke, althans een deel ervan, dus ik “moet” wat op mijn woorden letten nietwaar! *glimlach*
Geen paniek, ik ga het niet over die bepaalde feestdag hebben, noch over woke, alhoewel het best leuke materie zou zijn voor een komiek schrijfsel bedenk ik net. Nee, dit is mijn laatste schrijfsel van 2022 waarin ik het jaar blogsgewijs zo een beetje afrond, en waarin ik uiteindelijk iedereen wil bedanken die mijn online schrijfselboek af en toe gevolgd heeft. Ook wil ik de honderden spammers “bedanken” die mijn beveiligingssysteem telkens op de proef stellen. *glimlach*
Mijn hersenspinsels anno 2022 waren zelden zo triestig als dit jaar. Ik hoef er geen tekeningetje bij te maken waarom dat precies komt, maar ik voel ook wel dat het tijd wordt om over andere dingen te schrijven. Natuurlijk zal “dat ene aspect, die er eigenlijk 2 zijn” nog geruime tijd, en basically altijd, woekeren in mijn lijf. Maar als er 1 iets is wat ik wél ontdekt heb van mijzelf dit jaar, dan is het dat ik véél positiever ben dan ik altijd had gedacht. Soms ben ik wel eens een zwartkijker, maar na alles wat er is voorgevallen het afgelopen jaar, bekijk ik een groot aantal zaken positiever. Dit lukt me niet elke dag hoor, ik ben ook maar een mens, maar je begrijpt me wel.
De laatste dagen ben ik bijna dagelijks even op bezoek geweest op het kerkhof (alhoewel er geen kerk staat), en ik voelde me plots toch wel enorm dankbaar. Ik heb zelfs af en toe met een verborgen lichte glimlach rondgelopen, hoe akward het misschien zal klinken. Ik voel er me om de één of andere reden altijd bijzonder rustig.
Wat ik hoop dat het komende jaar me zal brengen? Ah,… héél eerlijk zie ik wel wat komt en wat niet komt. De vorige jaren heb ik af en toe laten optekenen dat ik ergens “benieuwd” was naar wat het komende jaar voor mij in petto zou hebben. Maar momenteel bekijk ik alles gewoon dag per dag en probeer ik er, met vallen en opstaan, het beste van te maken. Benieuwd ben ik niet meer, een beetje met schrik, … dat wel. Maar bon, de dingen zijn zoals ze zijn en zolang ik af en toe nog iets kan schrijven hier ben ik al voor een stukje gelukkig. 🙂
Gelukkig nieuwjaar allemaal!