RecordsThat ChangedMyLife is een nieuwe caterogie op mijn blog waarin ik een ode breng aan mijn persoonlijke “very best records ever”.
“Nirvana Unplugged in New York” werd opgenomen op 18 november 1993 binnenin de Sony Studios te New York city. Volgens getuigen was het een winterse avond en was de studio “barely big enough to fit the audience”. Nirvana, toen op het toppunt van hun roem, had net hun 3de studio album “In Utero” in de winkelrekken gelegd en had, welliswaar tegen de logica van menig rockjournalist in, het aanbod van MTV aanvaardt om mee te werken aan de toen traditionele “MTV Unplugged-Series“. Na de dood van Cobain in 1994 werd de CD het eerste postume eerbetoon uitgebracht door de ten grave gedragen band.
Zo onlogisch was de keuze om mee te doen aan de “Unplugged Series”, achteraf gesproken, immers niet. De band kicks off met dat ene poppy nummer dat het debuutalbum “Bleach” rijks is. “This is off our first record, most people don’t own it.” Een subtiele statement van Cobain naar de ruime meerderheid “Smells Like Teen Spirit” fans die Nirvana tot dan toe trouw waren geweest. Een publiek wiens getormenteerde frontman ze liever arm dan rijk was en welke hij op geen enkele manier wou plezieren op dat moment. Aangezien Cobain er voorheen meermaals was op gewezen meer te lachen tijdens zijn liveshows, grijnsde hij op een diezelfde subtiele manier na afloop van het openingsnummer in de camera met een mompelende “Thanks”.
De gelukkige aanwezige die had gehoopt dat de band een resem aan mainstream hits aan elkaar zou knopen kwam dus zwaar bedrogen uit. “Come As You Are”, een single uitgebracht op het nu legendarische album “Nevermind”, was het enige echte populaire deuntje die ter ore kwam. Laten we een koe een koe noemen, niet alle songs uit het Nirvana arsenaal komen in aanmerking voor een akoestische remake en met diezelfde wijsheid moest de band dusdanig sprokkelen in hun platenbak. Ondanks het feit dat het een Nirvana show was bracht de band welgemeende “coverhommages” naar voren waarvan ironisch genoeg het eindnummer “Where Did You Sleep Last Night” , een cover van Cobains grote voorbeeld LeadBelly, het meest bekende van het concert zou worden.
- Waarom dit album?
First of all was dit concert één van de allereerste albums die ik na het ritueel slachten van mijn “Belgische-Frank- spaarvarken” heb gekocht. In die tijd (en nu nog steeds eigenlijk :p) was mijn budget niet zo bijzonder groot, en was de aankoop van een CD voor een pukkeltiener als ik in die periode een weloverwogen onderneming. Nadat ik het concert eerder van een schoolmakker op een BASF cassette, way back in 1995, had toegestopt gekregen, deze had volgekleefd met foto’s uit talloze magazines, ze vervolgens kapot had gespeeld op mijn cassetteradio, had ik dusdanig de nodige voorproefjes gehad dat het zeker en vast geen miskoop ging zijn. Overgoten met de nodige ruiselementen die zo een cassette kan teweegbrengen en het ruim ontbreken van het allerlaatste nummer, was de aankoop van de echte CD dusdanig een onvermijdbaar feit geworden een de financiël situatie het toeliet. Van Internet was toen nog geen sprake in de huiskamer, so what do you expect? De aankoop zelf in 1997 (samen met “Nevermind”) bracht mij achteraf veel persoonlijke waarde op en ik kan geen concreet cijfer kleven op het aantal speeluren dat ik achteraf deze CD heb geschonken.
Fact is dat ik zelfs na het eerst horen van dit concert, 15 jaar geleden, nog steeds op onverwachte momenten kippenvel durf krijgen bij het beluisteren van dit legendarische concert. Het heeft me vaak bijgestaan tijdens de al dan niet mindere momenten dat het leven in petto kan hebben en ergens hoop ik dat het dit zal blijven doen. Laat me daarom eventjes gepast afsluiten op basis van een quote van “The Meat Puppets” tijdens het concert: “Thank you NIRVANA!”
- Playlist:
1. About A Girl (Nirvana – “Bleach”, SubPop 1989)
2. Come As You Are (Nirvana -Nevermind, Geffen 1991)
3. Jesus Doesn’t Want Me For A Sunbeam (The Vaselines – Dying For it 1987)
4. The Man Who Sold The World (David Bowie -TMWSTW, Mercury Records 1970)
5. PennyRoyal Tea (Nirvana – In Utero, Geffen 1993)
6. Dumb (Nirvana – (Nirvana – In Utero, Geffen 1993)
7. Polly (Nirvana – (Nirvana – Nevermind, Geffen 1991)
8. On A Plain – (Nirvana – Nevermind, Geffen 1991)
9. Something In The Way (Nirvana – Nevermind, Geffen 1991)
10. Plateau (Meat Puppets – Meat Puppets II, SST Records 1984)
11. Oh me (Meat Puppets – Meat Puppets II, SST Records 1984 )
12. Lake Of Fire (Meat Puppets – Meat Puppets II, SST Records 1984)
13. All Apologies (Nirvana – In Utero, Geffen 1993)
14. Where Did You Sleep Last Night (gebaseerd versie LeadBelly, 1944. Org. 1870)
“Nirvana – Unplugged in New York” (Geffen, 1994) verkrijgbaar op CD, LP, DVD en iTunes
Meer informatie over het concert zelf kan je vinden op de WikiPedia pagina.