Toch zeker 15 jaar geleden, als het zelfs niet langer is, was ik op restaurant in het Roeselaarse. Enkele tafeltjes verder zat een bekend politicus aan tafel met zijn echtgenote. Nu ja, bekend, ik had nog nooit van hem gehoord hoor, maar aangezien ik over politiek mijn eigen mening heb, neem ik het mezelf niet kwalijk dat ik zijn mugshot nog nooit eerder had gezien.
Al gauw kwam een koppel naar hem toe waarbij de vrouw (over genderneutraliteit lag de mensheid toen nog niet wakker) van het koppel een slijmerig tafereel van complimentjes en je reinste gatlekkerij begon op te voeren. Allemaal in de hoop dat ze bij de politicus op een goed blaadje terecht kwam. Dit allemaal terwijl manlief er schaapachtig en compleet overbodig zat op te staren. Macht, so it seems, werkt erotiserend.
We zijn sinds de verkiezingen van 2019 nu al bijna 1,5 jaar verder, en we hebben nog altijd … geen regering. Het is niet te geloven, maar tis zo! Nouuuuu, … we hebben er wel eentje hoor, maar een tijdelijke. Joy! Bezie het als je wagen naar de garage brengen, en 1,5 jaar rondrijden in een vervangwagen omdat de garagist er maar geen wijs uit geraakt. Als klant moet je het dan nog maar accepteren ook. Elk normaal mens zou dit scenario vrij onacceptabel vinden … veronderstel ik. “Ja, maar door Corona …” euh nee … daar trap ik niet in, sorry.
Het is geen nieuws meer. Politici kibbelen en doen maar waar ze zin in hebben. Dat is al eeuwen zo geweest, conherent omdat de mens een egocentrisch wezen is. Zoals kleine kindjes op de speelkoer die kibbelen om een zakje marbels en met het vingertje wijzen. Op de ene dag gezworen vijanden, op de andere dag dikke vriendjes. De haan-op-de-kerktoren-attitude, in ferm stormweer. Eigen Belang is de machtigste partij van elk land, geloof me. Politiek, ik heb het destijds eens proberen te volgen, maar ik werd een beetje misselijk in de vaststelling dat quasi elke politicus een verslaving heeft aan holle frasen. Veel blabla, maar bitterweinig boemboem,… meen ik me nog voor de dag te halen tijdens een langvervlogen verkiezingscampagne.
En dan lees je na verloop van tijd het lumineuze idee dat een geleerd iemand durft schrijven dat nieuwe verkiezingen dringend aan de orde zijn. Allez …. serieus …. waarom? Om de figuurlijke teller weer op nul te zetten en een zogenaamde psychologische gemoedsrust te krijgen dat de onderhandelingen eigenlijk nog maar net begonnen zijn? Ja, zo kan je jaren bezig blijven en je zakken vullen terwijl je eigenlijk niks gedaan hebt. Politici vertellen in verkiezingstijd vooral de dingen die ze net niet gaan doen, neem dat maar van mij aan. Ik vraag me af of er daar geen Latijnse spreuk voor bestaat? Who cares.
Amen! Ik snap écht niet dat dit zomaar door iedereen gepikt wordt. Ik bedoel, die mensen doen 1,5j NIET hun job maar worden intussen (dik) doorbetaald. Ik wil eens weten in welke andere sector zoiets zou pakken?! Toch alleen in een sector waar zijzèlf hun loon en voorwaarden kunnen bepalen. Ik ben laaaaang geleden gestopt met politiek volgen en later het nieuws in het algemeen, omdat ik er zo moedeloos van word. Nen hoop peuters die vingerwijzen en de schuld op elkaar steken. Triest!
Het is altijd zo geweest, en het zal altijd zo zijn. Als ik dat durf zeggen tegen iemand die politiek-minded is, krijg ik te horen dat ik niets van politiek snap. Dat klopt, ik ken niets van politiek, maar ik weet wel wat altijd het eindresultaat is en … “l’histoire se répète,… toujours”. Dat biedt natuurlijk geen oplossingen, maar ik ben ook niet betaald om met oplossingen te komen … 🙂