De laatste keer dat ik naar de bioscoop ben geweest zal iets van een 6 jaar geleden zijn. Als ik me nog goed voor de dag kan halen, maar ik kan me uiteraard vergissen, dan was een filmticket destijds iets van een 10 euro. Op dat ogenblik vond ik het al behoorlijk prijzig worden, want in een nog verder verleden had ik de gewoonte om haast ieder weekend een filmpje mee te pikken op het grote scherm voor toch bijna de helft van de prijs. Ik maakte niet echt een onderscheid of het nu op een zaterdag of zondagavond was. Zodra ik de prikkels had om een film te bekijken, trok ik eenvoudigweg naar de filmzaal. Het toeval wil echter dat ik in die periode haast ieder weekend wel dergelijke prikkels had, dus logischerwijze kon je er me in het weekend wel tegen het lijf lopen. 🙂
Afgelopen vrijdag werd ik, na een lange periode van geheelonthouding op cinemagebied, getriggered (geprikkeld dus) om toch nog eens een film op het grote scherm te gaan bekijken. Het was voor de verandering toch maar aan het regenen, en om een ganse dag thuis te zitten had ik niet bepaald ambitie. Aangezien ik een Sci-Fi film best weet te verteren en ik in dat bepaalde genre een voorkeur heb voor de “Alien”-films, leek het me het ideale moment om me tijdens mijn extra dagje verlof nog eens naar de Kinepolis te begeven en het recenste geweld van “Alien Romelus” op mij los te laten.
Toen ik schreef dat ik destijds 10 euro al behoorlijk prijzig begon te vinden, was dit geen leugen. Mijn ene wenkbrauw maakte een opwaartse verticale beweging toen ik online las dat het filmticket me 17,50 euro ging kosten. Dat heb je dus als je jaren niet naar de bioscoop gaat en je zoveel tijd later als een soort wereldvreemde weer moet inwerken als je online je filmticket koopt. De ontnuchtering dat het leven op elke gebied prijziger is geworden. De inflatie noemen ze dat, alhoewel ik daar niet écht helemaal van overtuigd ben.
Normaal gesproken heb ik een hekel aan (nutteloze) privileges dat iemand krijgt omdat die persoon iets in het leven is wat een ander niet is. Toen ik las dat ik als docent zijnde recht had op een korting van 1 euro, dan besloot ik nadat mijn hyperventilatieaanval voorbij was (dat overdrijf ik nu hoor) om mijn eigen principes over boord te gooien en gebruik te maken van het zogenaamde voorrecht waar ik recht op had. Waarom je in godsnaam als een leraar/docent, een korting van 1 euro voor een film krijgt dat educatief zelfs niet van toepassing is, is me op dit eigenste ogenblik nog altijd een raadsel. Niet dat ik nu ga zaniken dat ik een euro korting heb kunnen bekomen dat principieel een beetje unfair is, maar als je er eens erg nuchter over nadenkt …? Toch?
Voor de zekerheid heb ik toch maar even nagekeken of mijn docentenkaart, die ik zelden tot nooit uit mijn portefeuille haal, nog een aanvaardbare geldigheidsdatum had. De datum op het kaartje gaf aan dat eind december 2024 deze komt te vervallen dus die 1 euro korting kon ik mijzelf gelukkig gunnen, en heb ik dus uiteindelijk ook gedaan. Alle kleine beetjes helpen, zei de muis … en ze plaste in de zee. 🙂
Hupsakee, de auto in en naar de bioscoop waar de film om 13u45 van start ging gaan. Ja, ik weet het … ik hoor het je al denken. Dit is het vroegste uur dat je een film kunt bekijken. Een bewuste keuze, want ik heb eigenlijk een grote hekel aan een grote massa volk en ik merk meer en meer bij mijzelf dat ik uiteindelijk graag op mijn gemak zit. Niet dat ik mensenschuw ben of zo, maar in een bioscoop heb je altijd wel soortgenoten die zich volproppen met popcorn en andere rotzooi die een storend en onaangenaam geluidseffect zorgen.
Ik was het eigenlijk al vergeten, maar alvorens je effectief de film kunt bekijken moet je je nog door een resem “BrightFish” reclame worstelen vooraleer de zaallichten worden gedoofd en de airco eindelijk zijn werk begint te doen. Ik ben dus echt een beetje wereldvreemd geworden op dat vlak, want alles kwam op dat moment een beetje terug. Sommige dingen veranderen nooit.
De film “Alien Romelus” hoor ik je denken? Ja, die was best OK. Niet zo schitterend als de andere films volgens mijn bescheiden kritische mening, maar zeker en vast genietbaar en behoorlijk trouw aan het genre wat je bij dit soort films kunt verwachten.
Geen idee wanneer ik nog eens naar de bioscoop zal gaan hoor. Ik zal wijselijk afwachten wanneer ik nog eens geprikkeld wordt, en hopelijk heb ik dan nog een geldige docentenkaart. 🙂
Bron afbeelding: Officiële wallpaper van de film “Alien Romelus” … ergens gevonden op Reddit 🙂