Ik moet blijkbaar een voorliefde hebben voor films based upon een Stephen King verhaal. Als ik er eventjes op nalees dan is het waarrempel de 3de keer zijn dat ik een post wijdt aan een schrijfels uit het oeuvre van de meestergriezelschrijver. Nu spreek ik eventjes puur uit eigen interpretatie, maar het griezelgenre van Stephen King is er niet ene waarvan je onder je stoel moet gaan kruipen van de schrik of waarbij je na afloop “een dweiltje moet gooien” om het bloed weg te wassen. Laat voor alle veiligheid de ijskast wel nog even gesloten, want hier komt “Thinner”.
- Beknopte Verhaallijn
Wanneer de goed in het vlees zittende advocaat Billy Halleck huiswaarts keert en diens vrouw hem, tijdens de rit, een ticket naar een oraal hoogtepunt cadeau doet slaat het noodlot genadeloos toe. Een oude zigeunerdame, die net de apotheek komt uitgewaggeld wordt door de onoplettendheid van Halleck (hoe zou dat toch komen) met dodelijke afloop omvergereden. De zaak komt, dankzij de lokale vriendjespolitiek, vlug voor de rechter en Halleck wordt logischerwijs bijzonder vlug vrijgesproken. An accident is not a crime. Wanneer Halleck echter het gerechtsgebouw verlaat wordt hij aangeklampt door de mysterieuze hoogbejaarde vader van de overleden vrouw. Die raakt Halleck aan op de wang en verloekt hem volgens de traditie van de zogenaamde “gipsy justice” met het woord “Thinner”. Vanaf dat moment lijdt Halleck aan een onuitputtelijke vraatzucht, maar vermagerd hij tot verschrikking van zijn omgeving op een dramatische tempo. Halleck haalt zich het woord van de zigeuner in gedachten en beseft dat hij vervloekt is. Al vlug ontdekt hij dat de vrienden, die hem via spoedprocedure vrij hebben gekregen, een gelijkaardige ontmoeting hebben meegemaakt. Net zoals hij hebben ze last van een erg bizarre kwaal en stappen ze kort nadien uit wanhoop beiden uit het leven. Zijn vrouw vindt echter haar waarheid in het theorie dat hij vermoedelijk kanker heeft en gelooft zodoende niks van de zogenaamde vervloeking. Wanneer een bevriende huisdokter geen concrete aanwijzingen kan vinden hiervoor raadt hij Halleck met klem aan om naar een speciale kliniek te gaan voor opname. Halleck, die dankzij zijn mysterieuze ziekte ontdekt dat de huisdokter een affaire heeft met zijn vrouw, ontvlucht het huis en besluit om samen met de crimineel Richie Ginelli, die bij hem nog in het krijt staat, wraak te nemen op de zigeuners.
- Filmgenre
Een voordeel van films uit de jaren ’90 is dat er nog altijd dat tikkeltje méér make-up is gebruikt om de nodige “visuele effecten” te creëren. De makers, and even me, vonden dat blijkbaar goed geslaagd want op de DVD is er zelfs een “Special Feature” voorzien waarin men deze effecten toelicht. Geen internationaal gekende acteurs in deze prent. Ondanks het feit dat mr. Stephen King himself een bijrol speelt, en op die manier de film een leuke meerwaarde meegeeft, zal het ongetwijfeld Joe Mantegna zijn die op de 2de plaats staat qua bekendheid. De naam zal hoogstwaarschijnlijk bij een groot deel mensen een schouderophalende reactie teweegbrengen. Als ik echter vertel dat hij zijn wereldberoemde stem leende aan de karikatuur “Fat Tony” uit de animatieserie “The Simpsons”, dan zal er bij een deel mensen toch een belletje gaan rinkelen. De film komt op een aannemelijk tempo op gang waarbij logischerwijze het hoofdpersonage en diens aftakeling centraal staan. Vervelen doet de film nooit maar naar het einde toe lijkt het wel alsof het om een “burgeroorlog” gaat tussen de zigeuners en de “white man from town” krijgt de film op die manier een moodswing.
IMDB schenkt de film, op het moment van schrijven, een “met-de-hakken-over-de-sloot-score” van 5,2/10. De film is uiteraard geen hoogvlieger, doch best wel aangenaam om eens te bekijken. Laten we eerlijk zijn, er bestaan voor 5 euro immers véél grotere miskopen te rapen en dat is deze film in geen geval.