Toen Kimi Räikkönen van Ferrari eind 2009 te horen kreeg dat hij mocht opkrassen, dan suste Ferrari de onderkoelde Finse piloot met een duizelingwekkende ontslagpremie. De Fin liep een contract mis met Mclaren Mercedes en ging het in de rally opzoeken. De uiteindelijke teamplayer waar Ferrari naar snakte hadden ze, sinds enkele jaren terug, in het vizier gekregen, namelijk Fernando Alonso. Aangezien de toekomst van Renault in de F1 erg onzeker was/is en Mclaren Mercedes, denken we maar even vlug terug aan seizoen 2007, vanzelfsprekend geen optie was voor de Spanjaard, was Alonso maar al te happig het aanbod van Ferrari te accepteren.
Wether you love or hate him, this leads us to Michael Schumacher. Je hoeft er geen F1 kijker, laat staan fan, voor te zijn om te weten wie Michael Schumacher is. De man die het grootst aantal records op zijn naam heeft staan in de meest prestigieuze tak van de autosportboom heeft na een aantal weken stilzwijgen dan toch officieel meegedeeld. Schumacher maakt zijn comeback in de F1, en dit aan het stuur van het onlangs overleden “Brawn GP” en meteen daarna herrezen “Mercedes GP”. “Der Michael” die eind 2006 zijn pensioen aankondigde hadden we enkel nog maar aan de Ferrari-pitwall gezien met de koptelefoon op de oren. De rol van dikbetaalde adviseur was hem, tegen wil en dank, in de schoenen geschoven en iedere sportfanaat kon zien dat “Der Michael” liever in de Ferrari-cockpit was gekropen ipv duimdraaiend aan de zijkant te zitten. In enkele opzichten is het echter een beetje verwonderlijk dat “Der Michael” uitgerekend voor Ferrari’s long-time aartsrivaal, Mercedes koos. Uiteindelijk beschouwden de meeste mensen de woorden “Ferrari” en “Schumacher” als synoniemen van elkaar. Of toch niet? Let’s read on shall we.
Ondanks het feit dat Ferrari het grootste spaarvarken van de F1 heeft staan, had het een (te) zware loonlijst te betalen eind 2009. Het team had financiële verplichtingen aangegaan aan 3 topmensen: Raïkkönen, Schumacher EN Alonso. In die wetenschap valt de link daarom makkelijker te maken waarom Ferrari Schumacher nooit iets in de weg heeft gestaan in zijn comeback. Voeg daar vervolgens het pushen van het Duitse automerk Mercedes en teambaas Ross Brawn aan toe en je hebt een droomscenario voor een comeback met slaagkansen. Ross Brawn was immers mede-verantwoordelijk voor Schumachers successenreeks in Ferrari en sinds lange tijde erg close met de Brit. Schumacher zelf, die al langer op hete kolen zat om weer te gaan racen, zal er de spanning wat ingehouden hebben maar zal ongetwijfeld vrij vlug de beslissing voor zichzelf gemaakt hebben. Ross Brawn verloor, met tegenzin, zijn (one lucky shot) kampioen Jenson Button aan Mclaren Mercedes, maar kreeg er kort na de bekendmaking voor 3 seizoenen een 7-voudige wereldkampioen voor in de plaats. Als dit nu es niet mooi is?
Het worden beslist spannende tijden voor de racefans. Ik kijk, en hopelijk jullie ook, alvast uit naar een spannende F1 editie 2010!