Eindelijk is België uit het klassieke stramien van boerenpsalmen met het nodige “gegodver” en “miljaardemilledju” ontsnapt. Nadat we enkele jaren terug mochten genieten van “De Zaak Alzheimer” heb ik vanavond het genoegen gehad om een ander meesterwerkje te bekijken, namelijk “Dossier K”. Ik geef het toe, ik ben laat met het bekijken van deze film. Doch het is er deze donderdagavond dan toch van gekomen en het was meteen een blogpost waard.
- Beknopte verhaallijn.
Een spilfiguur uit de Albanese onderwereld wordt vermoord teruggevonden op de kaaien van Antwerpen. Bloed moet worden gewroken met bloed, althans volgens de familiale erecode van Albanië. Daarom pakt de zoon van het slachtoffer, Nazim Tahir, zijn koffers en reist uit het gebergte af naar Antwerpen om zijn vader te wreken. Eens aangekomen in Antwerpen neemt hij contact op mijn zijn dooppeter Prenk Shehu die er lokaal de touwtjes in handen heeft. Erik Vincke en Freddy Verstuyft die de moord onderzoeken komen echter vrij vlug te weten dat het méér gaat om een afrekening in het milieu en botsen daarbij op hun collega’s van de Rijkswacht die op hun beurt de Albanese maffia al langer in het oog houden voor wapenhandel. Op de koop toe ontdekt Vincke dat procureur Marcel Bracke een smerige rol in eigen belang blijkt te spelen.
- Bespreking
De film “Dossier K” is van een totaal andere regisseur dan “De Zaak Alzheimer”. Toen deze laatste film in de zalen kwam, door de lens van Erik Van Looy, was het meteen een overdonderend succes. Een knappe verhaallijn, sterke cast en vooral héél goed gefilmd. Jan Verheyen had daarom de moeilijke taak deze erfenis te evenaren en een even spannend verhaal te verfilmen voor het grote publiek. Ik ga er echter geen doekjes omwinden, dhr. Verheyen is naar mijn mening met verve geslaagd. Wederom een héél spannende verhaallijn, héél knap gefilmd en met het gros van de vorige cast. Het kan niet fout zitten. Het verhaal zelf heeft hij uiteraard niet zelf geschreven maar kwam wederom uit de magische pen van Jef Geeraerts waarvan het gelijknamige boek al x-aantal jaren in de rekken lag. Geen Hollywoodtoestanden met fake accenten of dergelijke in deze prent. De film brengt je “the real stuff” met Albanezen die er daadwerkelijk gevaarlijk uitzien en die (niet dat ik het kan controleren uiteraard) echt Albanees spreken.
Koen De Bouw en Werner De Smedt schitteren opnieuw als op elkaar ingespeeld politieduo en krijgen naar gewente tegenkanting van Filip Peeters en Jappe Claes. We kennen de personages immers uit de vorige verfilming en dat helpt bij het plaatsen van de karakters. Het moet echter worden vermeld, ik had bij de aanvang van de film soms de indruk dat de rollen iets te geforceerd overkwamen. Dit gevoel ebde (gelukkig) wel weg wanneer de film in volle gang was en misschien heb ik dat gevoel niet meer als ik de film herbekijk wanneer deze op DVD op BlueRay in de winkels ligt. De tot nu toe, althans voor mij, onbekende acteur Blerim Destani zet in “Dossier K” een héél overtuigende rol neer en ik ben er vrij zeker van dat we nog meer van deze kerel gaan horen of beter gezegd, zien.
Ook heb ik méér respect gekregen voor regisseur Jan Verheyen. Na het zien van een vorige thriller onder diens vleugels, namelijk “Alias”, had ik een negatiever gevoel. De film was niet slecht maar toch vond ik in die tijd de 2de helft van de film echter TE voorspelbaar en TE cliché wat meteen mijn enthousiasme gevoelig omlaag trok. Met “Dossier K” achter de kiezen besef je wel dat Verheyen het deze keer véél beter heeft aangepakt. Méér van dit werk Jan?
IMDB geeft “Dossier K” een mooie 7,4/10,… een 0,1/10 minder dan “De Zaak Alzheimer”,… komaan toch op naar de 8/10??
Meer informatie over de film kan je hier terugvinden.