Eén nadeel van een vaste telefoontoestel te hebben is het feit dat ik dagelijks wel es gebeld wordt door één of andere Indiër/Indische (althans zo klinkt hij of zij toch) om te melden dat mijn Windows computer “infected” is en dat ze dit bij Microsoft hebben opgemerkt. Wow wow wooow… hold the phone buddy,… uno, Microsoft zal zich hiermee echt niet bezig houden anders heeft men daar in Redmond echt wel tijd te veel, en secundo ik gebruik al ruim 12 jaar het macOS besturingssysteem. Toch 2 belangrijke contradicties waarbij het alleen maar duidelijk wordt dat de mevrouw of meneer met het Indische accent een scammer is. Maar dat had ik natuurlijk al véél vlugger door dan het bedenken van deze 2 tegenstrijdigheden.
Het voordeel van een vaste telefoon daarentegen is de wetenschap dat ik na 16u en gans het weekend, gratis kan bellen. Nu ja, gratis, ik betaal natuurlijk wel mijn vast bedrag in mijn Telenet abonnement (dus zo compleet gratis is het nu ook weer niet) maar je snapt wel een beetje waar ik naartoe wil. Hoop ik?
Enfin, waar dit schrijfseltje over gaat. John weetje nummer X,… John is een gigantische beller. Alhoewel ik mensen ken die een certified drempelvrees hebben om de hoorn aan het oor te houden en te praten in een microfoon om dan een stem terug te horen, bezit ik gelukkig dit soort vrees niet.
Nee je hoeft me niet voor te stellen als een soort teeniebopper die op zijn bed ligt en uren aan een stuk aan het kakelen is. Dat soort cliché zie je vaak terug in die typische teenage films waarbij een knappe blondine op haar bed ligt met de benen in de lucht terwijl ze aan het roddelen is over naar laatste boyfriend. Wow wow wooow,… hold the phone buddy…. uno ik ben geen knappe blondine, laat staan een teeniebopper, en secundo,… ik heb dus geen boyfriend,… ik ben nog altijd 100% heterosexueel. Thank you very much! 😉
Nu, dat kakelen, daar beken ik toch wel een beetje schuld. Af en toe betrap ik er mij op dat ik tijdens een lang telefoongesprek meestal het vaakst aan het woord ben geweest, en dan denk ik vaak van “John,… ge moet de andere mensen ook eens laten spreken, dring je niet zo op!!”. Ik ben ne rare kwistenbiebel, maar dat wist je al, IRL (In Real Life dus) ben ik in groep (vooral in groep) erg vaak de meest stille persoon van de bende en krijg ik af en toe de figuurlijke schop onder mijn bilkaken dat ik wat meer vocaler moet zijn. Ja, tis waar ik ken mijn gebreken,… MAAR,… aan de telefoon heb ik die figuurlijke schop zelden tot nooit nodig als het op gesprekstof aankomt tenminste. Lieven Debrauwer, Roeselaarnaar en filmregisseur zei het ooit persoonlijk tegen mij, dat hij de camera gebruikte om zichzelf een beetje te verbergen. Ja, zo ben ik ook wel een beetje….
Elke zondag bel ik voor minstens 1 uur met een zéér goede vriend die op ogenblik van schrijven nog in Grenoble woont. We zijn op gebied van bellen echt wel kampioen, want als we éénmaal beginnen is het toch meestal voor de eerder vermelde tijdspanne dat we aan het keuvelen zijn. Over wat? Oh well you know,… boys stuff. Het feit dat we beiden nog altijd single zijn en we hoogstwaarschijnlijk in ons vorige leven Adolf Hitler moeten geweest zijn en dit zich nu wreekt op gebied van l’amour. Of we spreken over computer gerelateerde issues en krikken we op die manier ons bescheiden geek gehalte op, of zijn we simpelweg aan het filosoferen over de dingen des levens en de zaken die ons in het algemeen bezighouden in de goede en de slechte betekenis van het woord.
Alhoewel ik dus best iets meer sociaal mag zijn, vind ik telefonisch contact simpelweg zalig. Ik meen het echt. Het gaat boven de SMS of Whatsapp technologie en ik ben dhr. Alexander Graham Bell best wel dankbaar voor zijn geniale uitvinding des tijds.
Weetje,… de mensen staan daar soms niet meer bij stil,… hoe wonderbaarlijk technologie wel kan zijn. We take everything for granted…. ya know…
Oh nee! Nu sla je zomaar mijn beeld aan diggelen van John die op de buik met de beetjes in de lucht aan de telefoon hangt met een dromerige blik op het gelaat… 🙁
Hier idem, dikke juich voor technologische communicatie! Al gaat mijn voorkeur uit naar geschreven communicatie (mail, whatsapp, sms). Maar gelukkig zijn er nog van die old school mensen die mij eens bellen en dan geniet ik daar ook wel van 😉
Als mijn grootste fan, besloot ik eens een specialleke te doen!
Mijn inspiratie kwam trouwens na onze telefonische babbel. Heb trouwens daarna nog 2 uur met onze vriend uit BXL aan de lijn gehangen!
Nu voel ik mij helemaal vereerd se! Zou ik ook eens moeten doen, bellen naar Bxl… Maar mezelf kennende zal het een whatsappke worden 😉
Haha! 🙂 Ja dat kan je altijd es doen! 😉