Flabbergasted

Ik weet niet waarom ik opeens met dat specifieke woordje in mijn gedachten zat, maar opeens was het er, en … en krijg het er dan maar weer eens uit.

Deze avond wou ik even “sociaal” zijn en hield ik halt bij een cafeetje. Het toeval wil dat ik op dat moment een parkeerplekje had gespot, anders had ik er misschien nooit aan gedacht. Het is misschien lichtjes overdreven maar als je de plek waar ik ongeveer woon wil bereiken moet je dus een bepaalde hellingshoek overwinnen. Met de auto voel je daar eigenlijk niks van, maar mocht ik dat met de fiets gedaan hebben dan had ik het misschien aan mijn kieten gevoeld. Mijn sportprestaties staan op een zéér lag pitje, maar bon, ik heb ambities om daar verandering in te brengen. *ahum* Het was mooi weer, en aangezien het toch al a while ago was dat ik effectief nog es op café was geweest, dacht ik bij mijzelf why not.

Amper 5 minuten had ik mijn kadaver op een stoel laten rusten en ik werd al aangesproken door een lokale dorpsidioot die uitvoering tegen mij begon te praten. Vanachter mijn gepanserde zonnebril draaide ik figuurlijk met de ogen, en ik wist het….. “shit!!!”

Fin, praten. Het is maar wat je praten noemt natuurlijk. Brabbelen met een (letterlijk) sappige West-Vlaamse dialect dat al méér alcohol had moeten ondergaan die dag dan de mijne, en een conversatie waarbij het eigenlijk om 2x niks ging. “Ja, vint, zemmen da roendpunt ier wok roare aangeleit é menjière??” Daar ging het o.a. over en alhoewel ik eigenlijk geen behoefte had aan een alcohol-flavoured-conversation ging het verder over het feit dat zijn moeder van 95 lentes, waarbij hij bijwoonde, een echte zagevrouwmens was die hem constant commandeerde en dusdanig domineerde.

No peace for the wicked, zo blijkt, want hij bleef maar doorbrabbelen waarbij ik tijdens zijn monoloog in gedachten één of andere symfonie van Bach in mijn hoofd liet afspelen en ik op commando knikte en (groen) glimlachte. Elk mens die zich hierin kan herkennen,…I feel you pain.

Ik vraag me nu af waarom ik als titel “flabbergasted” heb gekozen, misschien is het omdat ik met een zekere stomheid was geslagen dat ik altijd zulke types aantrek?