What’s in a name,… right?

Alhoewel ik reeds méér dan 1 jaar aan het werk ben als Desktop Publisher in een communicatiebureau (na een carrière van 15 jaar in een andere bedrijf met dezelfde functie,… althans op papier) krijg ik af en toe nog telefoontjes en/of mailtjes van interimkantoren. Vaak zijn het dan poppemiekes van zo een kantoor die me na 1 jaar stilte nog eens ontdekken in hun database en hopen een contract uit de wacht te kunnen slepen. Sure …

Alle coronatoestanden op een stokje. Zucht, interimkantoren, … ik kan een boek schrijven over mijn ervaringen pakweg 1,5 jaar terug. Het is geen nieuws als ik schrijf dat dergelijke niks anders willen dan hun zogenaamde targets halen. De wereld draait anno 2020 om targets weetjewel. Ze lokken je met werkaanbiedingen en laten je vaak nutteloos km’s rijden, gewoonweg om je identiteitskaart uit je portefeuille te lokken om je in hun database te implementeren.

Als je als kersverse target (want dat ben je op dat moment) op de markt komt dan moet je jezelf eigenlijk aanzien als een vers uitwerpsel van een hoevig dier in de weide. Wat komt er volgens de wet van de natuur op zo een vers object af, juist… vliegen. In mijn metaforische denkwijze is dat de perfecte beeldspraak (no offence) van een interimkantoor. Hoe langer het uitwerpsel er ligt hoe minder aantrekkelijk de vliegen het gaan vinden, en als er uiteindelijk weinig tot niks meer overschiet, blijven de vliegen weg. Dus 1,5 jaar na datum als vlieg zijnde nog eens naar zo een uitwerpsel zoeken en er nog eens op landen is … stoem, iel stoem.

Ahum, maar tot zover mijn metaforische bedenkingen over het concept interim.

Ik heb me ALTIJD al Desktop Publisher gevoeld. Nee, GEEN grafisch vormgever, maar Desktop Publisher of kortweg DTP’er. Ik ben zelfs zodanig autistisch op dat vlak dat ik het haast als een verwijt aanzie als iemand me grafische vormgever, noemt. Toegegeven, mijn directe omgeving weet niet precies wat het is hoor, dus om de gefronste wenkbrauwen toch weer tot een normaal level te brengen zeg ik dan maar héél vlug “grafisch vomgever”, simpelweg omdat mensen het zouden snappen. Maar diep van binnen ga ik niet akkoord met wat ik hen zonet gezegd heb.

Voorheen werd de jobtitel vaak “DTP-operator” genoemd. Maar de ervaring met de interimkantoren brachten me de wijsheid dat véél van die miepjes op zo een kantoor dan denken dat je een “operator” bent die onder een vrachtwagen kan liggen om deze te herstellen of aan machines sleutelt in diverse fabrieken. For Pete’s sake, … get your facts right!

Mijn aangeboren onhandigheid protesteert serieus met de gedachte dat ik ooit zo een functie zou gaan uitvoeren. No sir! Akkoord als je solliciteert voor fabrieksarbeider, dan maakt het an sich niet uit voor welk bedrijf je aan de band staat. Maar van zodra de functie iets complexer komt, treden er helaas limieten op qua know how in dergelijke kantoren.

Onlangs deed ik eens de moeite om op te zoeken wat nu eigenlijk het verschil is tussen de twee benamingen. What’s in a name, .. right? In beide functies werk je uiteindelijk in beide met dezelfde software, kom je met al dan niet wispelturige klanten in contact en spreek je doorgaans dezelfde vaktaal, … dus wa is na het verschiel eij...

Awel, ik kwam deze website tegen, waar de benamingen haarfijn worden uitgelegd, en waar ik ook mijn inspiratie voor dit schrijfsel heb gevonden.

En ik moet zeggen, … ik kan er mij VOLLEDIG in vinden.

Cheerio!