Geen flauw idee of jij het soms ook voorhebt, maar meneer Klaas Vaak weet bij mij soms echt wel mijn dromen uit te kiezen. Wetende dat ik nooit een studeermens ben geweest, klinkt volgende droom een klein beetje absurd, doch ergens… wel normaal,… denk ik. Dus,… in het kader van “schrijf-eens-iets-meer-over-jezelf”,…. een droombekentenis!
De droom is, als ik ze heb uiteraard, vaak in grote lijnen dezelfde. Ik zit op een klassieke schoolstoel. Jawel,… een schoolstoel. Je weet wel, zo een lichtbruine stoel waarbij de bouten van de bodem zichtbaar zijn aan het oppervlak en waarbij er aan ooit glanzende toplaag semi afgebladerde Tippexresten zichtbaar zijn. Sleur er nog eventjes de bijna onleesbaar geworden onheilspellende slogans van mijn voorgangers bij, en je hebt de stoel in gedachten waar ik het over heb. Een stoel met 4 zwarte buisachtige poten dat om de één of andere reden niet meer in balans te houden is mits je (om het tikkende wiebeleffect te liquideren) er noodgedwongen een vakkundig samengevouwd cursusblad onder propt,…. let’s face it,…we have all been there! 🙂
Anyway (ik gebruik blijkbaar graag die typische Amerikaanse woordjes),… ik heb dus af en toe die droom waarbij ik opnieuw voor het onvermijdelijke feit sta/zit om een examen af te leggen. Angstzweet kruipt traag over mijn ruggegraat als ik merk dat ik totaal in de mist ga als ik de eerste vraag lees. Alhoewel ik volgens mijn droom de nodige bloktijden er heb opzitten en ik niet effectief iets lees (althans wat ik me nu nog kan herrineren) merk ik gewoon aan mijn algemene droomtoestand dat ik er geen jota van snap. Het is zelfs zo erg dat ik mij radeloos begin af te vragen hoe ik uit deze benarde situatie kan geraken.
Dan, na toch wel een serieuze droomfase (wat in realiteit misschien hoogstens 5 minuten slaap kan zijn), bedenk ik mij opeens, dat ik reeds enkele jaren deel uitmaak van de werkende samenleving, en dat ik eigenlijk hier niet op mijn plek zit. Tot verbazing van mijn droom-mede-studenten, wandel ik zelfverzekerd naar de desbetreffende leraar (waar ik ook geen gezicht kan opplakken) en verkondig ik dat ik vrijgesteld ben van dergelijke absurde kwellingen. Wanneer de droomleraar in kwestie toegeeft dat ik gelijk heb,… kom ik wakker.
Meneer Klaas Vaak,… A crazy man doesn’t know he’s crazy,….. toch?
Ben je terug naar je stoel gegaan om je cursusblad te recupereren?????
Niettegenstaande ik Hollandse bazen heb, heb ik dat nog niet gedroomd! 🙂