Pixar is de top op het gebied van 3D-Animatie en met UP onderstrepen ze dit nogmaals. De makers halen echter (gelukkig) niet alleen hun fullfillment uit het feit dat ze goed kunnen “computer-renderen”. Net zoals in voorgaande Pixarfilms nemen ze grondig de storyline onder de loepe om zo een film met gevoel aan het publiek voor te stellen.
- Beknopte verhaallijn.
Carl Fredricksen, een 78 jarige gepensioneerde man valt in het zwarte gat der eenzaamheid nadat zijn spring-in-het-veld partner Ellie naar het hiernamaals verhuisd.
Op de koop toe dreigt het authentieke huisje waar hij alle mooie momenten in zijn leven heeft beleefd, ten prooi te vallen aan bouwmaatschappijen.
Op een morgen haalt Carl (per ongeluk) lelijk uit naar een man die in een parkeermanoeuvre zijn brievenbusje heeft beschadigd. Carl, die men als dement begint te beschouwen, wordt “vriendelijk” verzocht de rest van zijn leven te slijten in een rustoord. Op de laatste avond in zijn huisje echter denkt Carl, tijdens het lezen van Ellie’s “Adventure Book”, terug aan de grote levenswens van zijn vrouw. Ellie, die véél avontuurlijker was dan hij, had de grote wens haar huisje te zien in Zuid-Amerika, en dit bovenop de canyons bij een grote waterval. De doodbrave Carl wil ten koste van alles de grote wens van zijn overleden vrouw vervullen en ontsnapt op een originele manier aan het onheil dat boven zijn hoofd hangt. Hij heeft echter een onverwachte bezoeker mee,…
- Mix
Humor werkt, dat heeft het altijd gedaan en dat zal altijd zo blijven. In het geval van UP wordt je op dat vlak zeker en vast op je wenken bediend. Toch schenkt men de film een mooie brok realistische emotie. Het is, objectief bekeken, een ongewoon klassiek verhaal, maar de emoties dat men wil aantonen in de film passen volledig in het plaatje en bevatten, naar de trend van Disney toe, een gezonde dosis levenslessen. Qua animatietechniek is de film, als je het puur technisch zou vergelijken, minder geavanceerd-ogend dan “Wall•E”. Begrijp me zeker niet verkeerd hierin, UP is qua techniek opnieuw een fantastisch staaltje animatie, maar het is zoals gebruikelijk bij Pixar, een totaal ander concept van film.
Zoals gebruikelijk wordt iedere nieuwe Pixar-film vergezeld door een Pixar-short. Deze keer schotelt men “Partly Cloudy” voor, een grappig kortverhaal over een babyleverende ooievaar.
Grappig en ontroerend, dit zijn de woorden die er het best bij passen, zeker en vast bekijken zou ik zo zeggen!
Zo, de 10de Pixar film in een feit! IMBD geeft de film een dikke 8,6/10 waar ik mij enkel maar bij kan aansluiten. Méér informatite over de Pixarfilms kan je hier terugvinden!