Netflix: “Calibre”

De 2 vrienden Vaughn en Marcus besluiten om er een weekendje op uit te trekken om te gaan jagen in de bossen van de Schotse Highlands. Alles is voorbereid om er een leuke tijd te beleven, en bij aankomst in het dorpje vieren de kerels daarom hun eerste avond in de lokale pub, wat niet elke inwoner weet te appreciëren helaas.  ’s Anderendaags trekken Vaughn (die last heeft van een kater) en Marcus de bossen in om hun eerste prooi te schieten. Er was niets dat hen kon voorbereiden op wat volgen zou.

Marcus: “Vaughn. Everything I did here… I did it to protect us. Every decision I made,… I made it from my gut…”

© Netflix, 2018
  • John’s Verdict

“Calibre” is een thriller die eigenlijk geen seconde tot verveling aanzet. Zo, dat zegt al genoeg! Nee, laat ik het toch ietsjes uitgebreider houden!

De titel heeft meerdere betekenissen, maar dit wordt tijdens het bekijken van de film wel duidelijk. De acteurs waren mij in eerste instantie niet echt gekend, doch dat is misschien juist het grote pluspunt. Geen zwaargewichten qua rolverdeling en naar mijn bescheiden mening is de aanwezigheid van een superster niet altijd een garantie tot succes. Jack Lowden, die de rol van Vaughn vertolkt had wel een rol in de film “Dunkirk”, maar hij is me compleet ontgaan. Net zoals Martin McCann, hier in de rol van Marcus, speelde wel mee in de serie “The Pacific”, maar ook hier moet ik bekennen dat ik dit pas later hebt ontdekt.

Het verhaal op zich is niet bepaald complex om te begrijpen en is naar alle waarschijnlijkheid ook niet uniek, maar pretty straight forward. Geen ellenlange dialogen en achtergrondinformatie die het gevoel “langdradigheid” doen opwellen in dit verhaal. Een vlot verhaal met de nodige actie en drama. Van de hoofdrolspelers krijg je, naarmate de film verder kabbelt, een beperkte doch essentiële hoeveelheid informatie zodat dat laatste op zich geen “blok aan het been” wordt tijdens het bekijken van de film.  Mooi camerawerk dat de schoonheid van Schotland in beeld brengt en alle dialogen zijn netjes overgoten met dat heerlijke sappige Schotse accent.

Kort en bondig: Méér dit soort films alsjeblieft!

“Calibre” krijgt (op ogenblik van schrijven) op iMDB een respectabele 6,7/10.
Doch, naar mijn gevoel verdient de prent toch minstens een 7,5/10.

Netflix abonnee en deze film reeds gezien? Deel gerust je gedachten onderdaan dit schrijfseltje!


Bekijk hieronder de trailer van de film.
(Bron: Netflix UK & Ireland @ YouTube)

Doe mee met de conversatie

7 reacties

  1. Zo zie je dat er voor elk wat wils is! 😉

    Kan niet echt verklaren waarom ik deze prent meteen goed vond, 1 der mysteries van het leven denk ik! 😉

    Om toch eventjes verder te filosoferen: in dit soort films is het voor mij minder belangrijk om een grondige background te weten van de personages, omdat het in dit type verhaal weinig invloed heeft. Het gaat em om de gebeurtenis in het verhaal. Natuurlijk weet je wel iets van de personages, anders zou het wel erg pover zijn, en wat je dan wel weet, wordt dan gebruikt in het verhaal en is net gepast.

  2. Akkoord, in deze context hoefde je niet meer achtergrond te weten over de personages. Je komt zeker geen info tekort om de gebeurtenissen te kunnen kaderen. Ik verkies -denk ik- in het algemeen films waar de personages meer uitgediept worden.
    We keken laatst The Handmaid’s Tale: ik was geboeid, D viel in slaap. Daarna keken we Godless: D aan het scherm gekluisterd, ik in slaap… Zo zie je maar hoe hard smaken verschillen 🙂

  3. Absoluut! Grappig! 🙂

    Nu, ik heb al enkele “Netflix-originals” bekeken, en diegene die ik voor deze had gezien vielen me wat tegen. Goedkoop, vreemde verhaallijn vol plotholes… etc. Ook wat Hollywood al geruime tijd op ons bord durft gooien en ze zogenaamde “rehash-cinema-cultuur”, zijn dingen waar ik me niet kan in vinden. Het zal de leeftijd zijn, aangezien ik het nog anders heb geweten.

    De ziekelijke overdosis CGI zorgt ervoor dat bv actiescenes veel te vlug qua afspeelsnelheid verlopen om nog enige vorm van realisme te hebben en dat zo de kwaliteit en replayability van de film omlaag wordt gehaald. Pas op, das niet bij alle films zo waar men CGI gebruikt, want er zitten soms echte meesterwerken tussen.

  4. Ik heb ook moeite met hollywood films. CGI is een probleem zoals je zegt, als er meer nadruk ligt op spectaculaire beelden dan verhaal/inhoud. Maar ook het snelle tempo (waardoor er weinig dieptegang is en de beelden voorbij flitsen) en afgezaagde verhaallijnen (goed vs. slecht) heb ik wel gehad. Bij de zoveelste achtervolging haak ik af, ik vind dat echt zo afgezaaaaagd…
    Heb je de nieuwe filmtechniek van de voorbije jaren opgemerkt? Gefilmd vanuit de vrije hand -of liever gezegd schouder- waarbij de camera alle richtingen uit wiebelt. ZO vermoeiend voor de ogen, ik word er gek van.
    Ik moet bekennen, ik heb een voorkeur voor alternatieve films. Vaak zijn die low budget maar zit er meer (verrassende) inhoud in.

  5. Ja, ik denk dat ik dit voor het eerst gezien heb in “Saving Private Ryan”, en de 360º rotatie cameratechniek was er sinds “The Matrix”…. beide films van eind vorige eeuw!

    Slik! We worden oud!

    Soms is het idd echt niet nodig om al die technieken te gebruiken, want krijg er ook hoofdpijn van,… en zeker met 3D,… een bril op een bril (in mijn geval) en dan die vlugge 3D actie… om scheel van te worden

Geef een reactie

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.