20 Jaar “In Utero”

“I Hate Myself And I Want To Die” ,… kan het nog deprimerender? De originele werktitel voor de gelauwerde opvolger van “Nevermind” was ontsproten in de duistere gedachtengangen van frontman Kurt Cobain die de jaren voorheen meermaals tussen leven en dood had gezweefd. Omdat diens cynische humor niet door iedereen geapprecieerd zou worden werd de titelkeuze vakkundig en zelfs op het laatste moment getjsoept uit het poëziealbum van vrouwlief Courtney Love. “In Utero”, het laatste studioalbum van Nirvana bestaat 20 jaar, en aangezien John vanzelfsprekend zijn kredietkaart van stal had gehaald om de “Super Deluxe Edition” (of wat had je gedacht) te pre-orderen,…traditiegetrouw een review!

 

  • Ongepolijsd

“Teenage angst has paid off well, now I’m bored and old”  

De voorganger “Nevermind” mocht dan vanuit commercieel standpunt een daverend succes zijn geweest, de band vertikte het om in dezelfde wateren te blijven ronddrijven.  Terwijl Butch Vig qua sound voor het eerder vermelde album met alle eer ging lopen koos Nirvana begin 1993 voor bad boy Steve Albini.  Even punkrock als punkrock zelf sloot zijn gevoel voor sound meer aan bij wat de band echt wilde. De glimmende kiezelsteen werd omgeruild voor een ruwe brok graniet. Een gedachtengang met als stille bijbedoeling om het zogenaamde meelopersvolk te verwijderen uit de fanbase en zich des te meer te focussen op de echte fans.  Pretty neat als je je het financieel kunt veroorloven natuurlijk, maar dat even terzijde.

Een leuke filosofie is 1 ding, ware het niet dat de big chiefs van Geffen Records er niet helemaal voor te vinden waren. Na héél wat interne discussies en onder druk van het management werd dan toch maar REM producer Scott Litt ingeschakeld om de te harde randen vakkundig af te ronden.  De “Super Deluxe Edition” geeft je samen met een in juli 2013 compleet geremixte versie, beide kanten van het verhaal en mogelijks is de wereld er anno 2013 méér klaar voor dan het in 1993 het geval was.

  • Anatomitische ziel

Geen idee of Kurt Cobain destijds ooit gehoord zou hebben van “Körperwelten”, want het zou in ieder geval zijne dada wel geweest zijn. Toegegeven, weinig artiesten zouden in hun vrije tijd hun living opofferen om een collage van bloemen, babytjes, anatomische poppen en foetussen in elkaar te knutselen om dan vervolgens de fotograaf van dienst te bellen.  “In Utero” is qua artistieke devotion ongetwijfeld een testament voor de in 1994 overleden frontman. De director’s cut van de videoclip “Heart-Shaped Box” is daar een extra bewijs van en ook de artwork van deze luxe uitgave mag er best wezen.  Een qua formaat even grote uitvoering zoals de “Nevermind” versie, rijkelijk geïllustreerd door de collage waar frontman Kurt Cobain destijds uren aan bezig geweest is en de leuke mogelijkheid om de met “ingewanden zichtbare engelenvrouw” in de vorm van een magneetvel van de hoes te rukken.  Dat de frontman oog voor detail had bewijst een zelfs vrij detailleerde schets met richtlijnen hoe de singlehoes van “Heart-Shaped Box” er moest uit komen te zien.  Klasse!

“Give me a Leonard Cohen afterworld, so I can sigh eternally”

Nu staat die meneer Cohen niet bekend als de meest optimistische mens ter wereld net zoals meneer Cobain. Het leven gaat niet altijd over rozen natuurlijk en “In Utero” doorzwemt meer duistere watertjes dan je oorspronkelijk zou denken. Toegegeven de ruwe sound maakt het album iets minder opgewerkt dan “Nevermind” was/is maar zoals ik al schreef is de gladde kiezelsteen verleden tijd en ook al zijn de songs stuk voor stuk best melodieus, de teksten grijpen af en toe keihard naar de keel.  Een aantal maanden na de release zou dit alles immers nog meer bitter klinken en dusdanig herhaal ik nog even dat “In Utero” als het ware een testament is.

  • Superlatieven,… ?

Welliswaar zonder noemenswaardige exploderende acties werd er op het Internet reikhalzend uitgekeken naar de muzikale viering van het album. Alhoewel het commerciële succes een stuk minder was dan de gelauwerde voorganger biedt de “Super Deluxe Edition” van “In Utero” vanzelfsprekend het originele album met als bonus een merendeel in 2013 geremixte versies. Een handvol Albini-versies en nog een handvol puur instrumentale demo’s waarvan het meest speciale “Forgotten Tune” is.  Een (zoals de titel al doet vermoeden) instrumentaal stukje dat zelfs uit de gedachten van de overlevende bandleden, Krist Novoselic, Dave Grohl EN Pat Smear was geglipt. Als toemaatje krijg je de full set van Nirvana’s (toch wel) legendarische concert “Live ‘N Loud” zowel op CD als DVD te verslinden met daarop een aantal nooit eerder vertoonde rehearsels van deze show.  Sommige fans vinden het te weinig, anderen zijn dan wel weer gelukkig.  Hoe het ook moge zijn, laten we eerlijk zijn en gewoonweg zeggen dat de Nirvanavijver bijna leeggevist is.  Meneer John is in ieder geval ruim tevreden.

  • Playlist
  1. Serve The Servants
  2. Scentless Apprentice
  3. Heart-Shaped Box
  4. Rape Me
  5. Frances Farmer Will Have Her Revenge On Seattle
  6. Dumb
  7. Very Ape
  8. Milk It
  9. Pennyroyal Tea
  10. Radio Friendly Unit Shifter
  11. Tourette’s
  12. All Apologies
  13. Gallons Of Rubbing Alcohol Flow Through The Strip (hidden track)

Nirvana – In Utero (DGC/Geffen, 1993)
Verkrijgbaar op CD, LP en iTunes

 

Geef een reactie

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.